Ik heb al op een andere blog een artikel over het leven van een brugmug gezien.
En aangezien ik nu in de 1e op de middelbare school zit, leek me het leuk om te vertellen
wat mijn ervaringen zijn.
ik had in groep 8 erg veel verlangens naar de middelbare!
lekker shoppen met vriendinnen en die tien kilometer fietsen leken toen helemaal niet erg!
Maar de realiteit is helaas anders.
Het begin
Toen ik ongeveer in groep 6 zat verlangde ik al naar de middelbare school.
Ik heb namelijk een broer en zus die daar toen allebei al op zaten, en er werden aan tafel ook altijd wel verhalen verteld.
waar ik zo erg naar verlangde?
Dat weet ik eigenlijk niet.
In groep 8 begon ik echt te denken wat er nou allemaal zou gebeuren.
Ik ging naar open dagen, en had uiteindelijk de kennismakingsdag.
Die was erg ongemakkelijk, want ik kende haast niemand.
Wat ik nu wel grappig vind om te horen is dat veel klasgenoten bij de kennismakingsdag
dachten dat ik een nerd was!
Ze hadden een heel ander beeld over mij.
In de zomervakantie ging ik voor het eerst met een meisje uit mijn klas naar de stad.
Ik was super zenuwachtig!
Punt 1. omdat ik voor het eerst met een vriendin naar de stad ging (waar ik al zolang naar uitkeek)
Punt 2. Omdat ik voor het eerst met haar ging afspreken.
Uiteindelijk was de zomervakantie voorbij.
En dat vond ik natuurlijk niet erg!
De eerste 2 dagen ging ik op kamp, maar ik haat kamp!
Het was wel gezellig, maar ik hou niet zo van die gezamenlijke spellen.
Ik heb toen wel iedereen beter leren kennen, en zij mij ook!
de dag na kamp hadden we nog meer kennismakingsspellen op school.
En de laatste dag was mijn eerste echte schooldag.
Ik keek er stiekem wel naar uit.
Mijn eerste les was denk ik wiskunde, en dat leek me heel erg leuk!
Vooral huiswerk maken! In het begin maakte ik mijn huiswerk ook wel, maar later
in het jaar begint dat toch te vervelen.
Dan is de witte muur voor je bureau ineens heel interessant!
Ik vond het ook best wel moeilijk om vrienden te maken. Ik durfde niet snel mensen aan te spreken.
Maar eigenlijk hoef je daar helemaal niet bang voor te zijn!
Je moet gewoon jezelf blijven.
Dit was mijn verhaal.
Als jullie een deel 2 willen, kun je dat in de reacties achterlaten.
Liefs, Anna
En aangezien ik nu in de 1e op de middelbare school zit, leek me het leuk om te vertellen
wat mijn ervaringen zijn.
ik had in groep 8 erg veel verlangens naar de middelbare!
lekker shoppen met vriendinnen en die tien kilometer fietsen leken toen helemaal niet erg!
Maar de realiteit is helaas anders.
Het begin
Toen ik ongeveer in groep 6 zat verlangde ik al naar de middelbare school.
Ik heb namelijk een broer en zus die daar toen allebei al op zaten, en er werden aan tafel ook altijd wel verhalen verteld.
waar ik zo erg naar verlangde?
Dat weet ik eigenlijk niet.
In groep 8 begon ik echt te denken wat er nou allemaal zou gebeuren.
Ik ging naar open dagen, en had uiteindelijk de kennismakingsdag.
Die was erg ongemakkelijk, want ik kende haast niemand.
Wat ik nu wel grappig vind om te horen is dat veel klasgenoten bij de kennismakingsdag
dachten dat ik een nerd was!
Ze hadden een heel ander beeld over mij.
In de zomervakantie ging ik voor het eerst met een meisje uit mijn klas naar de stad.
Ik was super zenuwachtig!
Punt 1. omdat ik voor het eerst met een vriendin naar de stad ging (waar ik al zolang naar uitkeek)
Punt 2. Omdat ik voor het eerst met haar ging afspreken.
Uiteindelijk was de zomervakantie voorbij.
En dat vond ik natuurlijk niet erg!
De eerste 2 dagen ging ik op kamp, maar ik haat kamp!
Het was wel gezellig, maar ik hou niet zo van die gezamenlijke spellen.
Ik heb toen wel iedereen beter leren kennen, en zij mij ook!
de dag na kamp hadden we nog meer kennismakingsspellen op school.
En de laatste dag was mijn eerste echte schooldag.
Ik keek er stiekem wel naar uit.
Mijn eerste les was denk ik wiskunde, en dat leek me heel erg leuk!
Vooral huiswerk maken! In het begin maakte ik mijn huiswerk ook wel, maar later
in het jaar begint dat toch te vervelen.
Dan is de witte muur voor je bureau ineens heel interessant!
Ik vond het ook best wel moeilijk om vrienden te maken. Ik durfde niet snel mensen aan te spreken.
Maar eigenlijk hoef je daar helemaal niet bang voor te zijn!
Je moet gewoon jezelf blijven.
Dit was mijn verhaal.
Als jullie een deel 2 willen, kun je dat in de reacties achterlaten.
Liefs, Anna
Geen opmerkingen:
Een reactie posten